Search
Close this search box.
کلیسای پیتر مقدس

کلیسای پیتر مقدس

بزرگ‌ترین کلیسا و مرکز مسیحیت در جهان، کلیسای سن پیتر واتیكان است. بنای این کلیسا طی بیش از صد سال، به دست برجسته ترین معماران دوره رنسانس ساخته شده است. باسیلیكای سن پیتر (پطرس قدیس) بر روی مكانی بنا شده که در میان مسیحیان محبوبیت فراوانی دارد. زیرا این مكان، محل دفن اولین پاپ، شمعون پطرس (درگذشت حدود سال ۶۶ میالدی) رهبر حواریون است.

كليساي پيتر مقدس

كليساي پيتر مقدس یا كليساي پترس حواري یا كليساي سن پير

 

به ایتالیایی Basilica di San Pietro in Vaticano :

بزرگ‌ترین کلیسا و مرکز مسیحیت در جهان، کلیسای سن پیتر واتیكان است. بنای این کلیسا طی بیش از صد سال، به دست برجسته ترین معماران دوره رنسانس ساخته شده است. باسیلیكای سن پیتر (پطرس قدیس) بر روی مكانی بنا شده که در میان مسیحیان محبوبیت فراوانی دارد. زیرا این مكان، محل دفن اولین پاپ، شمعون پطرس (درگذشت حدود سال ۶۶ میالدی) رهبر حواریون است.

سن پیتر به عنوان اولین پاپ شناخته می شود و این خود دلیل محكمی است که دستگاه پاپی، کلیسای اصلی کاتولیک را در این مكان برپا کند. این کلیسا واقع در شهر واتیكان در رم از بزرگ ترین کلیساهای جهان است که مربوط به دوره رنسانس پسین می شود. این کلیسا که به طور کلی توسط دوناتو برامانت، میكل آنژ، کارلو مادرنو و برنینی طراحی شده معروف ترین اثر معماری رنسانس می باشد. زیربنای این کلیسا نزدیک به ۲۰۰ هزار متر مربع است و حجاری‌ها و مجسمه‌های سقف آن اثر میكل آنژ می باشد.

ساخت این بنا حدود ۱۲۰ سال طول کشید. نكته جالب اینكه نقشه هوایی ساختمان های کلیسای پیتر مقدس به شكل یک کلید طراحی شده که نمادی از کلید بهشت می‌باشد و مجسمه های حواریون مسیح نیز به شكل نیم دایره ای در اطراف در ورودی این کلیسا نصب شده است.

تاریخچه

ایده ساختن کلیسا توسط پاپ نیکلاس پنجم ( 1447- 1455) شکل گرفت، که به دلیل وضعیتی که در آن کلیسای قدیمی سنت پیتر را پیدا کرد – دیوارهایی که خیلی به بیرون از عمودها متمایل شده بودند و نقاشی های دیواری پوشیده از گرد و غبار برانگیخت. در سال 1452 نیکلاس به برناردو روسلینو دستور داد تا ساخت یک اپسی جدید را در غرب قسمت قدیمی آغاز کند، اما کار با مرگ نیکلاس متوقف شد. با این حال، پل دوم این پروژه را در سال 1470 به جولیانو دا سانگالو سپرد.

پس از غارت رم در سال 1527، پل سوم (1534-1534) این مسئولیت را به آنتونیو دا سانگالو جوان سپرد که به نقشه برامانت بازگشت و دیواری بین منطقه برای کلیسای جدید و قسمت شرقی کلیسای قدیمی ایجاد کرد. ، که هنوز در حال استفاده بود. در مرگ سانگالو (1546)، پل سوم میکل آنژ سالخورده را به عنوان معمار اصلی مأمور کرد، پستی که او در زمان جولیوس سوم و پیوس چهارم داشت. در زمان مرگ میکل آنژ در سال 1564، طبل گنبد عظیم عملاً کامل شد. پیرو لیگوریو و جاکومو دا ویگنولا جانشین او شدند. گریگوری سیزدهم (1572–1585) جاکومو دلا پورتا را مسئول این کار قرار داد. گنبد که بر اساس طرح میکل آنژ اصلاح شده بود، سرانجام با اصرار سیکستوس پنجم (90-1585) تکمیل شد و گریگوری چهاردهم (91-1590) دستور داد فانوس بالای آن نصب شود. کلمنت هشتم (1592-1605) اپسیس سنت پیتر قدیم را ویران کرد و محراب مرتفع جدیدی را بر فراز محراب کالیکستوس دوم برپا کرد.

پل پنجم (21-1605) طرح کارلو مادرنو را پذیرفت و با گسترش شبستان به سمت شرق، شکل صلیب لاتین را به بازیلیکا داد و بنابراین ساختار اصلی به طول 615 فوت (187 متر) را تکمیل کرد. مادرنو همچنین نمای سنت پیترز را تکمیل کرد و در هر انتها یک محفظه اضافی برای پشتیبانی از کمپانی‌ها اضافه کرد. اگرچه مادرنو طرح‌هایی را برای این کمپانی‌ها به جا گذاشت، اما تنها یکی از آن‌ها ساخته شد، و آن طراحی متفاوتی بود که توسط جیان لورنزو برنینی در سال ۱۶۳۷ اجرا شد. که به عنوان نزدیک به بازیلیکا عمل می کند.

 

 

آثار و هنر

برنینی طاقچه های برجسته ای را برای چهار اثر مقدس مهمی که در باسیلیکا نگهداری می شدند (یا زمانی در آن قرار می دادند) ترتیب داد: حجاب ورونیکا، بخشی از صلیب واقعی، قطعه ای از لنس مقدس و جمجمه سنت اندرو رسول. برنینی این یادگارها را در ایوان‌هایی که گنبد بر روی آن قرار دارد قرار داده بود. هر ایوان با نقش برجسته ای از سنگ مرمر کارارا تزئین شده است تا بقایای درون آن را نشان دهد و دارای دو ستون باستانی تزئین شده با برگ درخت انگور است که زمانی بخشی از کلیسای قدیمی بوده است.

علاوه بر این چهار یادگار کلیسای اولیه، باسیلیکا و غارهای زیر آن اجساد یا یادگارهای بسیاری از قدیسین و پاپ ها را در خود جای داده است. حدود 90 پاپ در مقبره های پاپ دفن شده اند، از جمله اولین پاپ، سنت پیتر رسول. پاپ هایی که در خود کلیسا دفن شده اند عبارتند از: سنت لئو اول، سنت گرگوری کبیر، اوربان هشتم، سنت پیوس دهم، سنت جان بیست و سوم و سنت جان پل دوم. بقایای مقدسین اصلی عبارتند از: قدیس لوقا انجیلی، سنت سیمون حواری، قدیس یهودا رسول، قدیس گریگوری نازیانزوس و سنت جان کریزوستوم.

فضای داخلی سنت پیتر مملو از شاهکارهای بسیاری از هنر رنسانس و باروک است که از جمله مشهورترین آنها می توان به پیتا اثر میکل آنژ، بالداچین اثر برنینی بر فراز محراب اصلی، مجسمه سنت لونگینوس در گذرگاه، مقبره اوربان اشاره کرد. هشتم، و کلیسای جامع برنزی سنت پیتر در اپسید.

نمای داخلی گنبد کلیسای سن پیتر

نمای داخلی گنبد کلیسای سن پیتر

نقش میکل آنژ در ساخت کلیسا

بعد از مرگ برامانت در سال ،۱۵۱۴ معماران مختلفی مسئولیت پروژه را بر عهده گرفتند و هر کدام تغییراتی در نقشه اولیه دادند. مهم ترین این تغییرات توسط میكل آنژ اتفاق افتاد که در سال ۱۵۴۷ و در سن ۷۲ سالگی به عنوان سرپرست پروژه ساخت کلیسای سن پیتر انتخاب شد.

گنبد با شكوه امروزی کلیسا، طراحی میكل آنژ است. او همچنین تغییرات زیادی در بخش های دیگر نقشه کلیسا اعمال کرد. میكل آنژ می اندیشید که کلیسای سن پیتر آخرین و بزرگ ترین دستاورد عمر او خواهد بود. او به برادرزاده اش لئوناردو نوشت: خیلی ها باور دارند – و خودم هم باور دارم – که خدا مرا برای این کار برگزیده است. به رغم کهولت، نمی خواهم از این کار دست بكشم. من به عشق خدا کار می کنم و تمام امیدم به اوست.

میكل آنژ، در مقام معمار، امیدوار بود طرحی نهایی بیافریند که پس از مرگش راه ایجاد هرگونه تغییری در آن بسته باشد. او گنبدی درخشان را به عنوان کانون کلیسا طراحی کرد. طرح معمارانه گنبد میكل آنژ چنان عالی است که بارها در سراسر جهان از آن تقلید شده است. از جمله گنبد ساختمان کاپیتول در ایاالت متحده که گنبد سن پیتر میكل آنژ منبع الهام آن بوده است.

در زمان مرگ میكل آنژ در سال ،۱۵۶۴ فقط ساقه گنبد ساخته شده بود. نهایتا ساخت گنبد در سال ۱۵۹۰ )۲۶ سال بعد از فوت میكل آنژ( توسط ”جاکومو دِلال پُرتا“ کامل شد. همچنین به دستور پاپ پائول پنجم سالن اصلی کلیسا بزرگتر و نقشه آن به صلیب التین تغییر یافت. نمای اصلی کلیسا هم در سال ۱۶۴۱ توسط معمار ”کارلو مادِرنو“ تكمیل شد. لیسای جدید در سال ۱۶۲۶ توسط پاپ اوربان هشتم تقدیس شد. یعنی دقیقا ۱۳۰۰ سال پس از تقدیس کلیسای اولیه که توسط کنستانتین ساخته شده بود. از آن زمان به بعد، کلیسای سن پیتر به مرکز مسیحیت تبدیل شده است و تعداد زیادی زائر و گردشگر برای بازدید و زیارت آن به رم می روند. تنها نكته منفی در مورد ساختمان کلیسای جدید این است که اگر در میدان سن پیتر بایستید و به کلیسا نگاه کنید، نمی توانید گنبد با شكوه آن را به صورت کامل ببینید. توسعه ی ساختمان کلیسا که توسط مادرنو اتفاق افتاد، باعث شده است تا نماي گنبد از داخل ميدان محدود شود.

آخرین مطالب
اشتراک گذاری
{{ reviewsTotal }}{{ options.labels.singularReviewCountLabel }}
{{ reviewsTotal }}{{ options.labels.pluralReviewCountLabel }}
{{ options.labels.newReviewButton }}
{{ userData.canReview.message }}